Μπορείς χωρίς ηλεκτρικό;

Αγαπητές φίλες και αγαπητοί φίλοι το άρθρο αυτο το έγραψα για δύο λόγους. Αφ’ενός για να σας προτρέψω αν έχετε την δυνατότητα να δοκιμάσετε για κάποιο διάστημα αυτό το πείραμα ζωής και αφ’ ετέρου για να γίνει αφορμή για νέες ιδέες, για να δείτε  την ζωή με άλλο μάτι αν το θέλετε, για να πάρετε ερεθίσματα και να βελτιώσετε το βιοτικό σας επίπεδο όχι ξοδεύοντας αλλά εξοικονομόντας χρήματα.

Όλος ο σύγχρονος πολιτισμός βασίζεται στην συνεχή παροχή ηλετρικού ρεύματος. Όλες οι ανάγκες μας, όλες οι ευκολίες και τα αυτονόητα της ζωής μας υπάρχουν λόγω της παροχής ρεύματος.

Η απόλυτη εξάρτηση!

Θα μπορούσαμε να ζησουμε χωρίς ηλεκτρικό; Θα μπορούσα ΕΓΩ να ζήσω εγώ χωρίς αυτό; 

Την ερώτηση αυτή κάναμε στους εαυτούς μας εγώ και ο σύζυγος πριν μερικά χρόνια. Σε γενικότερες συζητήσεις με φίλους και γνωστούς είδαμε ότι τους φαίνεται αδιανόητο.

Ωραία! Η πρόκληση θέριεψε και είπαμε να δοκιμάσουμε. Πως;

Οι συνθήκες υπήρχαν και ήταν ιδανικές για ένα ωραίο πείραμα ζωής. Μόλις είχαμε τελειώσει ένα πολύ μικρό εξοχικό σπίτι (όταν λέμε μικρό εννοούμε μικρό, 25μ2) στο οποίο ακόμη δεν είχε μπει το ρεύμα. Περίοδος; Τέλη Μαρτίου. Εξαιρετικά!

Ποιες είναι οι βασικές ανάγκες του ανθρώπου (πλην έρωτα που έτσι και αλλιώς δεν χρειάζεται ηλεκτρικό);

Στέγαση: ΟΚ!

Φαγητό: Το σπίτι διέθετε ξυλόσομπα με φούρνο και είχαμε και εστία γκαζιού. ΟΚ!

Τρεχούμενο νερό : Το σπιτί διέθετε τρεχούμενο νερό και στα 200μ υπάρχει και βρύση από πηγή που βγάζει φρέσκο, δροσερό ποιοτικό νερό. ΟΚ!

Καθαριότητα : Το σπίτι διέθετε ηλιακό θερμοσίφωνα που φυσικά λειτουργεί χωρίς ρεύμα. ΟΚ!

Τι άλλο χρειαζόμασταν;

Διάθεση: ΟΚ!

Χρόνο : Είμασταν και οι δύο άνεργοι οπότε υπήρχε άφθονος. ΟΚ!

Ξεκινήσαμε λοιπόν να ζούμε ανεξάρτητοι από ηλεκτρικό ρεύμα. Παρακάτω περιγράφω μια τυπική μέρα, μια μέρα μέσο όρο αν θέλετε. Φυσικά υπήρχαν διαφοροποιήσεις από επισκέψεις φίλων, αλλαγές διάθεσης, έξοδοι σε μαγαζιά κλπ.

Η μέρα ξεκινούσε με πρωϊνό ξύπνημα γύρω στις 7:00 με 7:30, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλώς ξυπνούσαμε αυτή την ώρα.

Μια μικρή βόλτα στο κτήμα για χαλάρωση και έλεγχο των καλλιεργειών και των δέντρων. Περισσότερο για ομαλό ξύπνημα, δεν υπήρχε ιδιαίτερος λόγος.

Κατόπιν, αρκετές φορές περπάτημα μέχρι την παραλία (γύρω στα 2χλμ από το σπίτι) και πρωϊνό μπάνιο. Ντουζ στις ντουζιέρες της παραλίας για να φύγει το αλάτι και επιστροφή πάλι περπατώντας και με εξαιρετική διάθεση. Άλλες φορές αφήναμε το πρωϊνο μπάνιο και περνάγαμε στο επόμενο στάδιο.

Περπάτημα μέχρι την βρύση για φρέσκο δροσερό νερό.

Πρωϊνό. Συνήθως quaker με κάποιο χυμό είτε φρέσκο όσο υπήρχαν τα πορτοκάλια είτε συσκευασμένο όταν τελείωσαν. Οι συσκευασμένοι χυμοί διατηρούνται εκτός ψυγείου, σε σκιερό και σκοτεινό μέρος τουλάχιστον 4-5 μέρες.

Παρασκευή καφέ είτε Ελληνικού σε γκαζάκι, είτε φραπέ σε σέϊκερ, ανάλογα την διάθεση. Βέβαια ο φραπές μετά από λίγο είχε χάσει την δροσιά του αφού ήταν χωρίς παγάκια. Να μια παραχώρηση!

Μετά τον καφέ, ώρα περίπου 10:00 με 11:00, ανάλογα τις πρωϊνές δραστηριότητες, και μέχρι τις 13:00 περίπου οι ενασχολήσεις μας ήταν οι καλλιέργειες και τα διάφορα φυτά, το ραδιάκι, διάβασμα βιβλίων σε φάση βέβαια απόλυτης χαλάρωσης και ηρεμίας. Α! Εγώ είχα και το μαγείρεμα αν δεν είχαμε πάει για μπάνιο για να μπορούμε να πάμε μετά το μεσημέρι.

Κινητά και διάφορες άλλες μικροσυσκευές  τις φορτίζαμε με ένα μικρό Φ/Β πάνελ και μια μπαταρία. Μην φανταστείτε τρελή χρήση και απαιτητικά κινητά. Το κινητό του συζύγου ας πούμε κράταγε 10 μέρες χωρίς φόρτιση, με ελάχιστη χρήση.

Κατά τις 13:00 αν δεν είχαμε πάει για μπάνιο το πρωϊ, πηγαίναμε με το μηχανάκι οπότε γύρω στις 14:00-14:30 είχαμε επιστρέψει. Αν είχαμε πάει εγώ μαγείρευα και ο σύζυγος διάβαζε ή χάζευε γενικότερα στο κτήμα.

Τι τρώγαμε για μεσημέρι; Πέντε με έξι μέρες την εβδομάδα τρώγαμε φαγητά λαδερά όπως μπάμιες παραγωγής, φασολάκια παραγωγής ή πατάτες με ρύζι ή όσπρια ή μακαρόνια με πράσινες σάλτσες εποχής ή ακόμα και σαλάτα με παξιμάδι. Μια ή δύο μέρες την εβδομάδα τρώγαμε κάποια ψάρια ή κρέας που είχαμε αγοράσει αυθημερόν από τοπικά μαγαζιά.

Τι έλειψε; Η παγωμένη μπύρα, αλλά τότε δεν μας φαινόταν η έλλειψή της. Μια χαρά το νερό της πηγής με συνοδεία από κρασάκι ή λίγο ούζο (όχι πάντα).

Όσο για ψωμί; Συνήθως ζύμωνα και έψηνα στην πόλη καθώς κάποια υποχρέωση με ανάγκαζε να φεύγω από το χωριό μια μέρα την εβδομάδα. Το ζυμωτό ψωμί σε δροσερό και σκιερό μέρος κρατούσε άνετα μια βδομάδα. Αν όχι, είχαμε και κρητικά παξιμάδια.

Μετά το φαϊ, ξεκούραση για μεσημέρι. Είτε ύπνος, είτε διάβασμα βιβλίων μέχρι τις 17:30 περίπου.

Ακολουθούσε η απογευματινή φρουτοσαλάτα, λίγες φράουλες, πορτοκάλια όσο υπήρχαν, κορόμηλα, μούμουλα, ροδάκινα. Ανάλογα τι έβγαζαν τα δέντρα, χωρίς στάνταρ σύνθεση.

Κατόπιν απαραίτητα ποτίσματα και λίγον πριν σουρωπούσει βόλτα στην παραλία με τα πόδια, καμιά φορά απογευματινό μπάνιο και επιστροφή. Βραδινό μπάνιο στο σπίτι με ζεστό νερό από τον ηλιακό και γύρω στις 09:00 με 10:00 το βράδυ δείπνο, συνηθέστατα σαλάτα με παξιμάδι.

Κατόπιν, χαλάρωμα στην κούνια, ίσως κανά κρασάκι, κουτσομπολιό καμιά ωρίτσα και στο κρεβάτι για ύπνο.

Αυτή η ωραία ρουτίνα κράτησε κάτι παραπάνω από 6 μήνες (τέλη Μαρτίου μέχρι αρχές Οκτωβρίου) μέχρι που διάφορες υποχρεώσεις αλλά και επιθυμία για την «συνηθισμένη» ζωή μας έφεραν στην πόλη. Φυσικά κάθε εβδομάδα επισκεπτόμασταν το σπίτι στο χωριό οπότε ζήσαμε και τον χειμώνα χωρίς ρεύμα αλλά δεν ήταν για μεγάλα διαστήματα χωρίς διακοπή.

Τον χειμώνα ειδικά από αρχές Νοεμβρίου το ψυγείο δεν ήταν απαραίτητο, μπορούσες να συντηρήσεις ακόμη και γαλακτοκομικά απλώς αφήνοντάς τα έξω την νύκτα μέσα σε ένα ασφαλές δοχείο. Αλλά μιλάμε για 1-2 μέρες το πολύ.

Τα χειμωνιάτικα απογεύματα η ξυλόσομπα ήταν υπέροχη. Ζεσταίνε τον χώρο με φυσικό τρόπο και κρατάγε εξαιρετική παρέα με το φως της φωτιάς. Οι ώρες περνάγανε υπέροχα με συνοδεία ζεστού κακάο και συζήτηση είτε περί θεμάτων σημαντικών είτε περί ανέμων και υδάτων.

Τι αποκόμισα από αυτή την εμπειρία;

Πολλά!

Καταρχήν μια αυτοπεποίθηση επιβίωσης. Στερούμενη ένα βασικό συστατικό του πολιτισμού κατάφερα να ζήσω όχι απλώς χωρίς πρόβλημα αλλά πολύ ποιοτικά. Και χωρίς ανάγκη χρημάτων. Τα έξοδά μας αυτό το 6μηνο ήταν κάποια ελάχιστα χρήματα για αγορά φαγητού (ρύζι, αλεύρι, όσπρια κλπ). Το τρεχούμενο νερό χρεώνεται περίπου 3 ευρώ τον μήνα στην περιοχή. Βάλτε και κάποια ελάχιστα χρήματα για είδη νοικοκυριού, ατομικής υγειηνής κλπ. Συνολικά το 6μηνο δεν πρέπει να χαλάσαμε πάνω από 150-200 ευρώ.

Δεύτερον, διαφορετική οπτική γωνία για τον κόσμο. Λίγο το διάβασμα, λίγο οι ώρες περισυλλογής χωρίς τηλεόραση (βασικότατο) πιστεύω σε αλλάζουν, σε αναβαθμίζουν. Έρχεσαι κοντά στην φύση, ενσωματώνεσαι σε αυτήν.

Τρίτον, σωματικά. Η μη κατανάλωση γλυκών και γαλακτοκομικών, το περπάτημα, το κολύμπι και η σωστή διατροφή με φρεσκότατα προϊόντα ήταν ευεργετική τόσο επίπεδο κιλών όσο και σε επίπεδο διάθεσης αλλά και αιματολογικών εξετάσεων. Με άλλα λόγια πέσανε χοληστερίνες, τριγλυκερίδια, ζάχαρα κλπ. Δεν είχα πρόβλημα αλλά βελτιώθηκαν αισθητά.

Τέταρτον, μοναδική αίσθηση ελευθερίας. Ουσιαστικά ζεις χωρίς ρολόϊ. Ξυπνάς όποτε θέλεις, τρως όποτε πεινάς, κοιμάσαι όταν νυστάξεις. Είναι απερίγραπτη εμπειρία, πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις.

Αν με όσα διαβάσατε, ξεσηκωθήκατε λίγο ή πολύ σας παρακαλώ / προκαλώ : ΔΟΚΙΜΑΣΤΕ ΤΟ, αξίζει τον κόπο!